Chachapoyas, Catarata Gocta

Maandag , 21 oktober Chachapoyas, Catarata Gocta

Vanmorgen om 6.30 uur vertrokken we met Edgardo en Gaido weer met de auto. Nu gaan we richting de Gocta waterval of catarata Gocta. Deze waterval is de twee na grootste waterval ter wereld. We rijden een uur weer door de bergen en komen in het kleine plaatsje Cocachimba. Hier drinken we koffie en eten we onze meegebrachte broodjes. Dan vertrekken we vanaf het restaurantje en klimmen en klauteren weer 6,5 km over smalle paadjes om oog in oog met de prachtige neerdalende waterval te staan. Het is een behoorlijk zware wandeling wederom met grote hoogteverschilen en rotsen, zeker 400 meter hoogteverschil,  en halverwege houden we het niet meer droog. Met de poncho aan baggeren we verder tot aan waar de waterval  771 meter naar beneden stort. Het is enorm indrukwekkend en omdat het zo regent ontstaan er meerdere watervallen. Zo zien we er zeker  zo’n vijf watervallen, weliswaar minder hoog, ontstaan. Kletsnat lopen we weer terug en in de regen ontstaan stromen die de paden afstromen. De modder is niet glad, dus we kunnen zonder problemen blijven klimmen en dalen. Het is alleen zo stijl en we hebben het zwaar. Toch pakken we door en volbrengen de 13 kilometer te voet. Het laatste stuk kan ook te paard, maar dat is onze eer te na. Bijna bij het einde drinken we nog vers geperste suikerriet, we rusten even en kreunend en steunend lopen we het laatste stuk naar het restaurantje. We hebben droge t-shirts mee dus verruilen we snel onze kletsnatte shirts voor droge, wat superfijn is. Dan krijgen we weer een heerlijke maaltijd voorgeschoteld. Paul krijgt biefstuk met groente en Yucca,  Jerken en ik eten de truta (forel) uit het water op de berg. Wat een traktatie. Het is inmiddels 14.00 uur geworden en we rijden terug naar ons hotel. We douchen lekker en hangen het natte goed te drogen en gaan alle drie een poosje op bed relaxen. We doen alle drie een tukkie en rond 19.00 gaan we de straat weer op om te eten. We hebben geen zin om lang te zoeken dus duiken een pollaria in. Hier hebben ze een kwart, halve en hele kippen, geserveerd met dikke frieten en salade. Bestellen is ook nog behoorlijk moeilijk. Wanneer we keurig dos halve pollo’s en uno kwart pollo bestellen kijkt de serveerster ons zo vreselijk appelig aan. Ze gaat op de stoel staan en wijst op de half los hangende poster en wijst aan wat we bestelden. Dan somt ze het nog 3 keer verkeerd op en verstaat ook onze dos Cerveza’s en uno agua niet. Paul blijft naar het niet begrijpende gezicht van het meisje kijken en herhalen wat we willen totdat de Peruanen aan de andere tafeltjes het meisje gaan toeroepen wat we bestellen. Het hele restaurant weet inmiddels wat we willen behalve het meisje, dat kijkt nog steeds even sullig. Maar nog geen 5 minuten later liggen er krokante heet gegrilde kippen op ons bord met een berg dikke patatten en een megabord met sla en tomaat. We eten het lang niet allemaal op, maar het is heerlijk. We maken nog een ommetje en drinken in een koffietentje nog een lekkere kop koffie met wat lekkers erbij en slenteren dan naar het hotel terug, klaar om lekker te gaan slapen. Morgen is de laatste dag met een tour helaas.