San Blas, Chachapoyas en Kuélap

19 oktober 2019 - Chachapoyas, Peru

Donderdag 17 oktober, San Blas

Vanmorgen zijn we eerst een wandeling gaan maken door San Blas, een gezellige wijk waar veel  koffietentjes zijn en leuke smalle straatjes. De straatjes gaan op en neer en we drinken ergens een lekkere kop koffie. Daarna gaan we nogmaals langs de overdekte markt San Pedro. We willen nog een paar laatste dingetjes halen en we willen nog een lekkere fruit smoothie nemen. We kopen een kettinkje bij een paar oorbellen voor mij en Jerken is nog op zoek naar een Inca masker. We eten rond het middaguur weer bij een stalletje en ik laat nog in een louche shopjee een paar gaatjes in mijn riem erbij slaan. Om 13.30 uur zijn we terug bij ons hostel en pakken we onze rugtassen in, we lummelen nog een beetje en om 14.30 uur worden we naar het vliegveld gebracht. We checken in en om 17.00 uur zitten we in het vliegtuig op weg naar Lima. Paul heeft daar voor het gemak een hotel geregeld niet al te ver van het vliegveld. Want de wegen staan altijd vol, en het is maar voor één nacht. Op het vliegveld vinden we al snel een taxi en die brengt ons via bermen en binnendoor weggetjes een kilometer of 4 verder naar het hotel. Het ligt niet in de allermooiste wijk maar de kamer is prima. Warme douche en schoon bed. Het is inmiddels 19.00 uur en willen natuurlijk nog wat eten. Het is veilig tot 22.00 uur om nog de straat op te gaan, dus gaan we gelijk op zoek naar een eettentje. We lopen langs van alles en overal hangt jeugd op de straat. We vinden een aardig kiprestaurant waar de kippen lustig op het spit hangen te draaien. Communiceren is erg moeilijk maar de man die ons helpt doet vreselijk z’n best en Paul en Jerken kiezen een soort gemixte vleesschotel en ik een kippenpoot met friet. Er zitten ook nog 2 glazen wijn bij! Het is inderdaad heerlijk en de man zorgt goed voor ons. Op de terugweg stoppen we nog bij een taartenwinkel, hier halen we nog wat lekkers voor op de kamer als toetje. Morgenochtend worden we al om 6.45 uur opgehaald dus halen we ook wat lekkers, lijkt op appelflap en krakelingen, voor morgenochtend. Dan willen we nog een paar flesjes drinken. Via het traliehekwerk kopen we coca cola light en rekenen ook af via het traliehekwerk. Ons geldbriefje wordt minuscuul onderzocht en dan gaat het traliehekwerk 5 cm open en krijgen we de flesjes door de opening geduwd. Het is blijkbaar nodig zo, er gebeurd waarschijnlijk regelmatig wat in deze buurt. Aan de ene kant eng maar aan de andere kant ook spannend. Terug op onze kamer douchen we lekker en smikkelen onze taartjes op. In de verte horen we af en toe een vliegtuig dalen en landen, morgenochtend vliegen we door naar Chachapoyas, noord Peru (Amazonas).

Vrijdag, 18 oktober Chachapoyas

Om 6.45 uur staan we bepakt en bezakt klaar, blijkt dat de eigenaar van het hotel ons weg brengt. Hij verdient het liever zelfs dan dat hij een taxi besteld. No problem for us! Een grote tas met souvenirs en overbodige kleding en spullen blijven in een grote boodschappentas in het hotel achter. We mogen voor onze volgende vlucht slechts 10 kg ruimbagage meenemen en 5 kg handbagage. We zitten daar niet echt veel overheen, maar als we vanuit Chachapoyas ook weer wat mee willen nemen dan gaat dat met de bagage niet. De vlucht staat voor 9 uur gepland maar we horen dat er wat vertraging is ivm slecht weer condities. Prima, we wachten wel, want we gaan in een klein propellervliegtuigje voor maar ca. 40 personen, dus ik wacht graag………… Een uurtje later kunnen we boarden en het is inderdaad een klein vliegtuig. Wel een Fokker  50 van Nederlandse makelij, dat dan weer wel. We stijgen met een hoop herrie op en zo vliegen we in een kleine twee uur naar een minivliegveldje aan het einde van de wereld. Er staan twee taxi’s en die zijn natuurlijk meteen weg. Dusssss……. We wachten even en af en toe komt er een taxi aanrijden en dan zijn wij aan de beurt. De taal is natuurlijk weer moeilijk maar hij kent het hotel. We rijden over onverharde wegen en we zien direct dat het hier alles behalve toeristisch is. Leuk om hier de boel te verkennen en niet overlopen te worden door toeristen. De temperatuur is aangenaam, kleine 20 graden, maar je ziet aan alles dat het hier veelvuldig regent. Het is tenslotte ook het begin van de jungle en het Amazonegebied. Het hotel is dicht bij het centrum, het heeft een binnentuin en de kamers zijn best gezellig ingericht en we hebben douche en toilet.  We installeren ons en gaan daarna op onderzoek uit. We willen het centrum een beetje verkennen en we willen voor de komende dagen kijken of we iets kunnen regelen voor wat we graag willen zien.  De taxichauffeur wilde ons al een aanbieding doen maar wij spreken geen Spaans en hij geen Engels. Het ging zo moeilijk dat zelfs google translate niet ging. Er zijn maar een handvol toerbureautjes en ze lijken of dicht of men spreekt geen Engels of men zit er verveeld bij. We stappen op goed geluk een volgend bureautje binnen en een jongeman spreekt goed verstaanbaar Engels. We overleggen met hem wat we willen en wat hij eventueel zou kunnen bieden. We besluiten dit keer de trips te gaan maken met een privé auto met Engelssprekende privé gids. We begrijpen dat hij inmiddels 6 Peruvianen heeft en dan krijgen we net zoals al een paar keer een tweetalige gids, die dan 90% Spaanse uitleg geeft en dan nog 1 of twee zinnen Engels. Bij de andere tours was dat niet erg, maar nu zijn er een paar dingen waarbij we graag goede uitleg willen. We maken een deal met de jongeman en spreken af wat we willen. Er zijn maar zeer weinig goede Engelstalige gidsen dus we mogen nog wel even nadenken maar niet te lang (hahaha) goede verkoper deze jongeman. We bestellen in een koffiezaakje lekkere koffie en overleggen even met elkaar. We besluiten toch om inderdaad de privé gids te doen. Zo gezegd zo gedaan en dan is het tijd voor het avondeten. Op gevoel kiezen we een restaurantje en kiezen op plaatjes wat we denken lekker te vinden. Na het eten wandelen we nog wat straatjes door en belanden toch wel moe om ongeveer 22.00 in bed

Zaterdag, 19 oktober  Chachapoyas

Vanmorgen kunnen we vanaf 7.00 uur ontbijten en daar zitten we dan ook om tegen 7.00 uur in een fris lokaaltje met alle stoelen nog op de tafels behalve bij één tafel. Maar de mevrouw die ons ontbijtje gaat verzorgen is het zonnetje in huis dus die zorgt dat we snel een grote kan koffie en een vers glas met ananassap hebben. Een mandje met platte broodjes (lijkt wat op brioche, maar redelijk droog) en een rond kaasje lijkt het ontbijtje. We vragen nog om boter en wat jam. Even later zitten we toch heerlijk te eten, het kaasje van hier uit de buurt is zalig en met boter is het broodje met jam ook goed te doen. Om 7.25 uur worden we gewaarschuwd dat de gids en de chauffeur er zijn, dus gaan we op pad. Vandaag staat een vindplaats van een van de grootste en belangrijkste nederzettingen van de Chachapoyas op het programma, Kuelap. Het wordt ook wel het 2e Machu Picchu genoemd. Vooral nu er sinds afgelopen zomer een vliegveld is en sinds 2018 een kabelbaan wat de bereikbaarheid heeft vergroot. Er woonden hier ruim 3000 in 400 ronde gebouwen. Omheind door een hoge muur van 20 m. hoog en 80 cm dik. We worden vanaf de basis van een berg met kleine bussen naar het begin van de kabelbaan gebracht die pas sinds 2018 de mensen over ruim 4,5 kilometer de Andes in brengt. We stijgen weer tot 3000 meter. Na de kabelbaan is het nog een klein half uur klimmen naar de ruïnes van Kuelap. Onze gids verteld honderduit en het is fantastisch om tussen allerlei oude overblijfselen te lopen en een idee te krijgen hoe de Chachapoyas (mensen van de wolken) geleefd moeten hebben. Ze leefden van ca. 1500 voor Chr. tot ca. 1500 ná Chr. Met de komst van de Spanjaarden is het volk van 500.000 teruggebracht naar slechts 10.000 omdat ze niet bestand waren tegen de ziektes die de Spanjaarden meebrachten. Rond 14.00 gaan we weer terug met de kabelbaan en brengt Edgardo ons naar een restaurantje, waar hij geregeld heeft dat de eigenaresse een traditionele  lunch maakt zoals de inheemse bevolking ook eet. Ze maakt dus iets wat bij haar ook de pot schaft. Het is echt verrukkelijk. Eerst een soep vooraf met ei en kruiden erin. Een bord met aardappelen en stukjes gedroogd vlees die heerlijk gekruid zijn en een bord met mais en bonen met kaas (net zoals vanmorgen bij het ontbijt). Wat rijst en wat uien in zuur er nog bij. Ze heeft van een speciaal soort boomtomaat die niet naar tomaat smaakt een sap gemaakt, ook lekker. Het is echt smullen. Een kommetje met fruit toe en we kunnen er weer tegenaan. Een uur later, om 16.45 uur zijn we weer in het hostel. Het regent inmiddels pijpestelen dus relaxen we wat. Bovendien merken we dat we geen water hebben en bij navraag heeft heel Chachapoyas geen water. Een emmer om de wc door te spoelen zetten we naast de wc en wachten maar af hoelang dit gaat duren.

5 Reacties

  1. Jacques:
    20 oktober 2019
    Er komt geen eind aan hè? Maar gelukkig eten jullie weer goed 😂
  2. Martin & Ans:
    20 oktober 2019
    Konden jullie de gids wel een beetje verstaan? Wat leuk dat hij een traditionele maaltijd geregeld heeft, zo kom je met totaal nieuwe smaken in aanraking, ook een onderdeel van deze totaal andere cultuur. Dat is ook weer een voordeel van een privé gids. Zijn benieuwd wat jullie nog meer gaan ondernemen in de Amazonas.
  3. Marina & Harry:
    20 oktober 2019
    Van de ene belevenis naar de andere, wat een mooie en interessante reisverhalen. We kijken uit naar de volgende! 😏
  4. Martin & Ans:
    20 oktober 2019
    Omdat wij zelf net terug zijn van een reis door zuid /west Amerika en (bijna) geen mail hadden sluiten we wat later aan. M’n was uit 2 koffers nog maar even laten liggen 😉want we waren stik benieuwd naar de foto’s . We hebben ze net bekeken, wat een hoop mooie foto’s die benadrukken wat voor geweldige reis jullie maken. Die van de condor’s, schitterend!!! En die zandbergen met die prachtige pasteltinten lijken wel op die van Death Valley waar wij geweest zijn. Ik vind je heel dapper en stoer Monique, wat jij allemaal niet durft......op een paard klimmen, over steile, enge bergpaadjes, bergen beklimmen, in kleine vliegtuigjes kruipen, soms onder primitieve omstandigheden reizen, petje af hoor. We zien aan jullie gezichten hoe jullie genieten maar ook hoe vermoeiend het soms is. Ik doe het je niet na. Ik herken veel omdat onze dochter en schoonzoon daar paar jaar geleden ook geweest zijn, leuk is dat. Zijn al weer nieuwsgierig naar het volgend verslag.😀 Liefs van ons.
  5. Margreet Severs:
    22 oktober 2019
    Wat een mooie reisverhalen.
    En wat zien jullie veel!
    Liefs van ons,😘